~*คืนนี้*~

~*คืนนี้*~ 

                                   

อีกฟากฝั่งที่ยาวไกลของขอบฟ้า
มีดาราพราวแสงแยงประดับ
ลมเอื่อยเอื่อยเรื่อยเรื่อยเฉื่อยเฉื่อยรับ
ดาราขับแสงแวววับจับนภา

คืนนี้ช่างเงียบเหงานัก...
เพียงสายลมสลักพัดต้นหญ้า
กลับพัดต้องผิวเนื้อยลกายา
หนาวลึกถึงอุราพาหวั่นใจ

คืนนี้ช่างเงียบเหงานัก...
ตัวฉันยังปักหลักนิ่งไม่ไปไหน
นั่งทอดมองนภาที่ยาวไกล
ยังมืดมิดสนิทไซร้ไม่เปลี่ยนแปลง

คืนนี้ช่างเงียบเหงานัก...
อยากหยุดพักโรยร่างกลางสีแสง
เพราะตอนนี้เศร้ารุมเร้าเหงารุนแรง
คอยแสดงความอ่อนแอแพ้ค่ำคืน

คืนนี้ช่างเงียบเหงานัก...
อยากได้ยินคำรักระรวยรื่น
คงจะกลบความเงียบเหงาพาใจตื่น
ให้ได้ฟื้นจากระทมชมหมู่ดาว

                                

   Design with love"