ก้อนน้ำแข็ง>>หลงรัก<<ดวงอาทิตย์

- ๓.เมื่อโลกโคจรให้มาพบ –

ณ ห้วงโคจรของความห่าง
ความแตกต่างกลับย้ำทรงจำให้
หมุนบางคนที่ส่งผลต่อหัวใจ
มาทำให้หวั่นไหวในคราเดียว

ก้อนน้ำแข็งที่อยู่ในโลกใบหนาว
กับอาทิตย์ที่ทนร้าวคราวเปล่าเปลี่ยว
ต่างที่มาไร้สัมพันธ์ฝันกลมเกลียว
กลับแลเหลียวข้องเกี่ยวกันและกัน

ในแรกเจอก้อนน้ำแข็งไหวสะท้าน
เหมือนโลกนี้เบ่งบานด้วยความฝัน
รอยยิ้มของดวงอาทิตย์เปลี่ยนคืนวัน
อบอุ่นพลันหวั่นไหวในยิ้มงาม

แข็งของก้อนน้ำแข็งยังอวยอ่อน
เมื่อประทะแสงร้อนร้อนที่ส่งข้าม
เหตุใดหนอดวงอาทิตย์บนฟ้าคราม
จึงเป็นภาพติดตามถามเรื่อยมา

เพียงแรกเจอใจก็เพ้อไร้จังหวะ
เพียงประทะก็วูบไหวในใบหน้า
เพียงหนึ่งคำเอื้อนเอ่ยเผยวาจา
ก้อนน้ำแข็งก็แทบบ้าว้าวุ่นกาย

นี่นะหรือที่เขาบอกว่าความรัก
มันอยากนักจักผลักไสน่าใจหาย
เพียงแรกเจอ เพ้อหากันวุ่นวาย
จะเช้าสายบ่ายเย็นเห็นพียงเธอ


 Design with love”