
ความรักเป็นสิ่งที่งดงามยิ่งนัก...
ทุกคนอยากจะครอบครองมัน แต่น้อยคนนักที่จะเรียนรู้ เพื่อรักษามันไว้
ทุกคนชื่นชมเพียงความหอมหวานของมันเพียงเพราะมันคือ “ความรัก” อย่างนั้นหรือ
ที่เราพยามไขว่คว้ามัน เพราะ “รัก” อย่างนั้นหรือ ความรักไม่เคยทำให้ใครเจ็บปวด ไม่เคยมอบน้ำตาให้แก่ใคร
ไม่เคยมอบความเสียใจให้แก่ใคร มันไม่เคยทำใครให้ช้ำใจ
เมื่อมีรัก ก็ชมนักว่ามันดีนักหนา ...แต่เมื่อที่เลิกรากันไปเล่า
จะมีสักกี่คนที่เห็นคุณค่าของมัน กลับมองมันเป็นเยี่ยงยาขม กลับมองว่ามันทำร้าย
ทั้งที่จริงแล้ว มันก็เป็นเพราะตัวเราเองไม่ใช่หรือ
เมื่อเรียนรู้ที่จะรัก ย่อมควรเผื่อใจให้กับความเจ็บช้ำ
เพราะในโลกแห่งความเป็นจริงไม่มีใครอยู่กับความรักได้ตลอด เมื่อพบแล้วก็ควรเรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน
“ความรักมันไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต แต่ชีวิตที่ไร้รักก็ไม่สมควรเรียกว่าชีวิตเช่นกัน”
อย่างที่ฉันบอกไปว่า “ไม่มีใครพ่ายแพ้แก่ความรัก” ฉันไม่ได้โกหก ...ฉันพูดความจริง
เพราะ “รัก” ไม่ใช่การแข่งขัน ไม่มีใครแพ้ และไม่มีใครชนะ ..ทุกคนเสมอภาค
เพราะทุกคนมีสิทธิ์ที่จะรักและได้รักเท่า เท่ากัน
แต่ถึงอย่างไรแม้จุดจบสุดท้ายความรักมันอาจจะเจ็บปวด แต่เราก็เป็นคนที่เลือกเองไม่ใช่หรือ
..เมื่อเราเลือกที่จะรักเอง.. แล้วจะโทษใครเล่า ความรัก อย่างนั้นหรือ
Design with love^^"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น