~* คนอ่อนแอ *~
คนขี้แพ้อ่อนแออย่างตัวฉัน
ไม่มีวันฝันไกลจะไปถึง
ยังยึดติดกับอดีตหวนคำนึง
ยังคงซึ้งคำรักตระหนักมา
ยิ่งเข้าใกล้ลางเลือนเหมือนยิ่งห่าง
สิ่งต่างต่างทุ่มเทไปไม่เห็นค่า
ทำดีไปได้เพียงแค่น้ำตา
หมดเวลาจะเยื้อเผื่อกำลัง
รู้ดีว่าทุกสิ่งเธอทิ้งแล้ว
ไม่มีแม้วี่แววจะกลับหลัง
คนเก่าเก่าคิดจะเยื้อไม่เผื่อฟัง
รักผุพังเธอทิ้งไม่นิ่งมอง
วันนี้จึงต้องเห็นเป็นคนแพ้
เมื่อความรักผันแปรกลายเป็นสอง
ต้องทนเจ็บเก็บคำรักมิต่อรอง
แม้หมายปองเธอหวนกลับกระชับใจ
คงก้มหน้ารับชะตาในวันนี้
เพราะรู้ดีมีสิทธิ์คิดแค่ไหน
หญิงอย่างฉันอ่อนแอมากเกินไป
แต่จะไม่ร้องไห้ ให้เห็นเช่นผ่านมา
ไม่มีวันฝันไกลจะไปถึง
ยังยึดติดกับอดีตหวนคำนึง
ยังคงซึ้งคำรักตระหนักมา
ยิ่งเข้าใกล้ลางเลือนเหมือนยิ่งห่าง
สิ่งต่างต่างทุ่มเทไปไม่เห็นค่า
ทำดีไปได้เพียงแค่น้ำตา
หมดเวลาจะเยื้อเผื่อกำลัง
รู้ดีว่าทุกสิ่งเธอทิ้งแล้ว
ไม่มีแม้วี่แววจะกลับหลัง
คนเก่าเก่าคิดจะเยื้อไม่เผื่อฟัง
รักผุพังเธอทิ้งไม่นิ่งมอง
วันนี้จึงต้องเห็นเป็นคนแพ้
เมื่อความรักผันแปรกลายเป็นสอง
ต้องทนเจ็บเก็บคำรักมิต่อรอง
แม้หมายปองเธอหวนกลับกระชับใจ
คงก้มหน้ารับชะตาในวันนี้
เพราะรู้ดีมีสิทธิ์คิดแค่ไหน
หญิงอย่างฉันอ่อนแอมากเกินไป
แต่จะไม่ร้องไห้ ให้เห็นเช่นผ่านมา
Design with love"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น