ดอกไผ่
ว่ากันว่าดอกไผ่บานยามหน้าแล้ง
ยามเยื้อแย่งแกร่งเกลื้อเป็นเชื้อไข
จักยืนต้นพ้นพื้นกลืนความใน
ตายลงไปด้วยใจรักประจักษ์แล
เมื่อถึงคราวโรยรามิโรยร่วง
ยังทิ้งช่วงชีวิตติดร่างแห
ทอดดวงดอกงอกงามมิผันแปร
งดงามแม้ไร้แต่งแต้มแจงจำนง
ไผ่หลงกอก่อต้นตายคล้ายว่าเศร้า
มาดูเอาจึงได้เห็นเป็นประสงค์
ที่สิ้นชีพใช่เพียงเลี่ยงลับลง
แต่เป็นเพราะเผ่าพงศ์คงดำเนิน
ดอกไผ่บานวันวานน่าใจหาย
เมล็ดพันธุ์กระจายกรายห่างเหิน
เมล็ดร่วงลอยคล้อยไปในทางเดิน
ไม่ยากเกินเกิดต้นใหม่ใกล้เข้ามา
ตายวันนี้เพื่อก่อเกิดเชิดต้นใหม่
ให้สูงใหญ่ตามใจปรารถนา
ก่อเกิดร่มชมเงาเร้าจินตนา
งามผืนป่าดงไผ่ใจแวะเวียน
ยามเยื้อแย่งแกร่งเกลื้อเป็นเชื้อไข
จักยืนต้นพ้นพื้นกลืนความใน
ตายลงไปด้วยใจรักประจักษ์แล
เมื่อถึงคราวโรยรามิโรยร่วง
ยังทิ้งช่วงชีวิตติดร่างแห
ทอดดวงดอกงอกงามมิผันแปร
งดงามแม้ไร้แต่งแต้มแจงจำนง
ไผ่หลงกอก่อต้นตายคล้ายว่าเศร้า
มาดูเอาจึงได้เห็นเป็นประสงค์
ที่สิ้นชีพใช่เพียงเลี่ยงลับลง
แต่เป็นเพราะเผ่าพงศ์คงดำเนิน
ดอกไผ่บานวันวานน่าใจหาย
เมล็ดพันธุ์กระจายกรายห่างเหิน
เมล็ดร่วงลอยคล้อยไปในทางเดิน
ไม่ยากเกินเกิดต้นใหม่ใกล้เข้ามา
ตายวันนี้เพื่อก่อเกิดเชิดต้นใหม่
ให้สูงใหญ่ตามใจปรารถนา
ก่อเกิดร่มชมเงาเร้าจินตนา
งามผืนป่าดงไผ่ใจแวะเวียน
Design with love"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น